Türkiye yılardır çetin sorunlarıyla boğuşmaktadır. Demokratikleşme yolunda en ufak bir adım bile atamamaktadır. Çeyrek asırdan fazla zaman geçmesine karşın on iki eylülün darbe yasalarına bile dokunulmamıştır. Sadece sorunlara çözüm aranıyor görüntüsü verilmektedir. İç ve dış sorunlarını çözmekte sığlık yaşamakta kısır ve verimsiz bir çember içinde dönüp durmaktadır. Bu çözümsüzlükten tek, tek bütün yurttaşlar herkes payına düşeni almaktadır. Hem ülkemiz büyük ekonomik kayıplara uğramakta hem de on binlerce gencimizin hayatına mal olmaktadır. Neredeyse kardeş kavgasının kapısına geldik. Ülke kaynakları kalkınmaya değil savaşa harcandığı için çocuklarımıza kötü bir gelecek bırakma endişesi taşımaktayız.

     İktidar partisi bir adım ileri üç adım geri gitmektedir. Mevcut muhalefet partileri ise bu günkü kaosu çözmeye ne adaydır. Ne de yapısal özellikleri ona uygundur. Sadece olmayan laikliği savunmakla iktidarı öcü gibi göstermekle bölünme paranoyası yaratmakla 12 Eylül yasalarının arkasına sığınmakla muhalefet görevi yerine getirilemez. On iki eylül yasalarını görmezlikten gelmekle genel başkanın emriyle el kaldırıp indirmekle ne hükümet olunur. Ne de muhalefet olunur.

     İyi bir muhalefet ülke sorunlarını kavrayıp çözüm önerileri sunabilen bu saptamaların arkasında hiçbir endişeye kapılmadan sağlamca durabilen ve halka güven verebilecek olan muhalefettir. Bu kural iktidar için de geçerlidir. İşsizliğe adaletsizliğe yoksulluğa baskı yasalarına karşı hiçbir önerisi olmayan siyasi partiler ülkeyi yönetemezler. Olsa, olsa bu gün olduğu gibi kaosa götürürler.

     Şimdi Türkiye bir dönemeçtedir. Ya dış güçlerin denetiminde belli olmayan bir adrese yani yeni kaoslara yeni bataklıklara doğru sürüklenmeye devam edecek. Ya da mevcut baskıcı statükocu milliyetçi “mukaddesatçı” güçlerin iş birlikçi sarmalında yoksullukla işsizlik ve adaletsizlikle kan ve gözyaşı ile bulanmış zor günler yaşamak zorunda kalacak.

     İktidar partisinin yapısal özelliği ve siyasi “vizyonu” uzağı görmeye elverişli değildir. Bu ülkenin sorunlarını kendi iradesi ile çözecek demokratik arka plandan ve alt yapıdan yoksundur. Buna rağmen halktan büyük bir destek almaktadır. İktidar partisine olan bu ilginin gerçek nedeni kendisi değil muhalefetteki CHP ve MHP’nin iktidara seçenek olamamasıdır. Bu iki muhalefet partisinin çözümsüzlüğü dayatması iktidar partisinin yoluna kaldırım taşları döşemektedir. Parlamento dışı sol partiler ise Türkiye toplumundan geniş bir destek göremedi. Siyasette seçenek olmayı başaramadılar. Yakın bir gelecekte böyle bir umut belirtisi de yok…

     Ülkenin bu kaostan kurtulması için bir buçuk yılı aşkın bir süredir bir ortak akıl oluşturulmaya çalışılmakta idi. Bu uzun erimli çalışmalar artık son aşamaya doğru yaklaşmaktadır. Bu yoğun çalışmalardan şöyle bir ortak akıl çıktı. Ya doğrudan iktidarı hedefleyen bir partiye ya da ülke siyasetinde seçenek olacak en azından Türkiye’deki verimsiz kısır siyasetin ezberini bozacak güçlü bir muhalefet partisine şiddetle ihtiyaç var. Hedef demokratik cumhuriyettir. Bu hedefe en uygun araç ise mevcut sorunların üstesinden gelecek birikim ve yetenekte yeni bir siyasi parti oluşturmaktır. Ayrıca bu siyasi partiye can verecek olan nitelikli kadrolara hareket olanakları sağlayacak bir alt yapıyı da gözden kaçırmamak gerekiyor. Bu ortak akılı oluşturan ve söz konusu olan partiye omuz veren katılımcı olan yapılar şunlardır. Özgürlükçü Sol Hareket, Sosyal Demokrat Halk Partisi SHP On Aralık Hareketi, alevi hareketinin ortak aklı ilk girişimcileri oldu. Bazı Kürt siyasetçileri, entelektüeller, mimarlar, mühendisler, hukukçular işçiler, işsizler bazı konfederasyonlar mazlumlar ve mağdurlar sistemin işleyişinden şikâyetçi olan solcular sosyal demokratlar sosyalistler, her hangi bir siyasi kimlikte kendilerini tanımlamamış olanlar bulunduğu partilerden memnun olmayanlar vicdanları bu günkü kötü gidişe razı olmayanlar, ülke sorunlarını çözmeye aday bir anlayış etrafında toplanmalılar. Böyle bir hareket kesinlikle birey hukukuna dayanan bir girişim olmalıdır. Araç yeni kurulacak sol parti amaç olarak ise demokratik bir cumhuriyet hedeflenmelidir. Herkes solda doğru bir arayışa anlamlı bir buluşmaya kafa yormalı emek vermelidir.    

     Böyle bir çalışma böyle bir yürüyüş onurlu bir yürüyüş olacaktır. Böyle bir arayışa böyle bir yürüyüşe katılırsak hem biz hem çocuklarımız hem ülkemiz kazanmış olacak.   Ülkemizi yeniden düşme ihtimali gözüken kan ve gözyaşı bataklığından çalışarak doğru yerlerde yer alarak ve emek vererek kurtarabiliriz. Çocuklarımıza torunlarımıza güzel bir ülke bırakmanın gururunu birlikte paylaşmış oluruz. Gerilime yok saymaya düşmanlaşmaya faydacılığa yalnız benim dediğim olsun mantığına dayalı siyasetler ülkemiz ve geleceğimizi felaketin eşiğine getirmiştir. Bu ülke bizim gelecek çocuklarımızın.

                                                                Necat BAYRAKTAR

               Diğer yazıları için burayı tıklayınız.