Ülkemiz tarihinde görülmemiş biçimde kanlı bir darbe girişimine sahne oldu. Sivil halk bombalandı. Türkiye Büyük Millet Meclisi bombalandı. Ülkenin iç ve dış siyasi krizde olduğu bir dönemde hükümetin sıkıştığını var sayarak girişilen bu harekâtta Recep Tayyip Erdoğan karşıtlarınca, ordu içindeki Kemalist gruplarca ve Kürt Halkı tarafından destekleneceklerini düşünüyorlardı. Yanıldılar. Muhalefet tende destek bulamadılar.

   Böyle bir girişimin uzun süreli hazırlık gerektirdiği düşünülürse; Bu süre içinde Milli İstihbarat Teşkilatı’nın (MİT) ve Emniyet istihbaratının haberi olmaması düşünülemez. Hepsinden daha da önemlisi NATO’ya bağlı bir orduda böyle bir girişimin A.B.D.den saklanması hiç düşünülemez. Zaten İncirlik üssünden kalkan NATO’ya bağlı tanker uçaklar darbecilerin kullandığı uçak ve helikopterlere yakıt ikmali yaptı.

   Aynı zamanda darbe karşıtlarının çok kısa sürede sokakları doldurmaları camilerin devreye sokulması cihatçı grupların linç girişimleri önceden bir takım hazırlıkların yapıldığını, böyle bir kalkışmada kimlerin nasıl tavır alacağının provası yapılmış ihtimalini düşündürmüyor değil.

  Emre Kongar’ın maskaralık dediği darbe girişiminin başarıya ulaşamamasının en büyük sebebi Tüm partilerin , muhalefetin ve demokratik kurumların darbe karşıtı tutum alması, emir komuta zinciri içinde yapılmamış olmasıdır. Darbe girişiminin nedenleriyse; Siyasi iktidarın Gülen Cemaatına ait eğitim kurumlarını kapatması Finans kaynaklarını kurutması Yargıyı düzenlemesinin ardından sıranın kendilerine geldiğini anlamalarıdır. Nasıl olsa ordudan ihraç edilecekler. Ya başarırsak diye kalkıştılar. Tabii başka sebeplerde olabilir

    A.K:P ve Gülen cemaati 17-25 Aralığa kadar birbirlerinin paydaşıydılar. Teolojik ve ideolojik anlamda ikisi de siyasal İslamcı köklere dayanıyor, Milli Görüşü temsil eden A.K.P.İmam Hatiplerde ve Anadolu sermayesi üzerinde MÜSİYAD (Müslüman İş Adamları Derneği) örgütlenirken, Cemaat Eğitimde Devlet kadrolarında (Bürokraside) örgütleniyordu. Yeni Türkiye sloganıyla Laik devlet düzeni karşıtlığı 2002 de iktidar olmalarını sağladı. Bu beraberlik, Kemalist Devlet bekçiliğini üstlenen orduyu Ergenekon Balyoz Casusluk vs. gibi sahte davalarla şekillendirdikten sonra Yargıya el attılar. Hâkimler Savcılar Yükse Kurulu  (HSYK) Anayasa Mahkemesi ve Yargıtay’ı istedikleri gibi dizayn ettiler. Devletin paylaşılması ve Rant bölüşümü sırasında ayrışmaya başladılar. Her ikisi de tek başına söz sahibi olmak, Ülke yönetimini tek başına üstlenmek istiyordu Cemaat sırtını C.İ.A’ya A.K.P. halka dayamıştı.(Her seçimden zaferle çıkmıştı) İkisi de arkasını sağlam görüyordu. Birbirlerine düşünce, tarihi itiraf hükümet kanadından geldi. Serzeniş dolu itirafta “Ne istediler de vermedik” deniyordu.

   A.K.P. yıllarca” vesayete karşıyım ”diyerek kadrolaşırken cemaatte ordu içinde kurumsallaştı.14 yıllık AKP iktidarı döneminde irtica nedeniyle ordudan atılan olmadığı gibi önceden atılanlar da AKP li belediyelerde işe alındı. Ordu’da ve bürokraside ki atamalarda çalışkanlık liyakat vatanseverlik doğruluk gibi değerler değil yandaşlık esas alındı. Cemaatin Eğitim kurumları Finans kurumları kurutulup Yargıdaki kadroları ayıklanınca sıranın orduya geldiği anlaşıldı. Son bir hamle ile AKP iktidarı ele geçirilmek istendi, başarılamadı. Kamuda bir hesapta yüz bin diğer bir hesaba göre dört yüz bin personelin işine son verileceği söyleniyor. Darbe girişiminin suçlusu bulunmuş oluyor. Siyasilerin “Ülkene dön bu hasret bitsin” diyenlerin, el etek öpenlerin, devleti parsel parsel bölüşenlerin hiç suçu yok. Bu darbe girişiminde bulunanları kamuda işe alan olmadık imtiyazlar tanıyan sınav sorularını çalarak üniversiteye giren ya da kamu personeli olmalarını sağlayanlar, beraber yürüdük biz bu yollarda diyenler kandırıldık diyerek işin içinden sıyrılmamalı. Gereken cezayı onlarda almalı.

   Güçlü kudretli Cumhurbaşkanının tüm yaverleri Fetocu çıktı. Darbe girişiminden sonra 15-20 gün geçmesine rağmen sokaklar boşaltılmadı. Bu hem kendine güvenememe hem de hiç kimseye inanmama halidir. Darbe girişimi hukuğa demokrasiye insan hak ve hürriyetlerine saldırıdır. Ancak bu girişim başka bir girişime kılıf olmamalıdır bu girişim seçim yatırımına dönüşmemeli hele hele muhalefeti susturma aracı hiç olmamalı, farklı düşünenleri ayıklama avına dönmemeli. Ülke ve halk gerilmemeli. İnancı, kökeni ne olursa olsun bun topraklarda yaşayan herkes bu ülkenin ortak sahibidir İktidar bunun gereğini yerine getirip gerginlik politikalarına son vermeli.

   Darbeciler kaybetti ancak demokrasi kazanmadı. Darbeye karşı demokrasi nöbeti tutan, tekbir sesleriyle sokakları dolduran güruh Recep Tayyip Erdoğan ve iktidarı kurtarmanın derdindeler Özgürlük, hukuk, demokrasi talepleri yok. Rabia ve Bozkurt işareti yaparak gariban erlere işkence dâhil her türlü insanlık dışı suçlar işlendi (Erleri boğazı kesilerek öldürüldü) Demokratik güçlere yasaklanan meydanlar (Taksim Kızılay vs. gibi)Devletin her türlü imkânı kullanılarak Cübbeli takkeli boz kurtçu yığınlara açıldı. Sokaklar Recep Tayip Erdoğan’ı ilahlaştırıp gerici, tek adam ve başkanlık algısı yaratma peşindeler. Tekbir sesleri ve mehter marşı ile sokakları mezhepçi renk ve söylemle işgal edenlerden demokrasi inşa etmeleri beklenemez.

   Öyleyse krizden çıkışın yolu bana göre; Tüm emek ve demokrasi güçleri, sosyalistler, sosyal demokratlar, cumhuriyetçiler şeriat yönetimi istemeyen merkez sağa mensup insanlar bir araya gelip demokrasimize birlikte sahip çıkmalıyız.

.                                                                             Adem  Kaya 

                                                                          28 Temmuz 2016