Bursa Temsilcisi Ergin USTA'dan Tüm Karsniyalılara Çağrı

        Bir önceki toplantıda anlaşıldığı üzere Bursa'da yaşayan Karsniyalılar 26 Mayıs 2012 Cumartesi günü yeni yerinde ( Salim USTA'nın evinin altında) Bursa Temsilciliği Yönetim Kurulunu oluşturmak  başta olmak üzere  yine birçok konuyu konuşmak üzere toplanıyor.

   Ergin USTA toplantıya tüm Karsniyalıları davet ediyor ve aşağıdaki mesajı  paylaşmak istiyor. 

Batmayalım Bitmeyelim Diye Haykırıyorum

       Ben Ergin USTA. Tanımayanlar olabileceği için kendimi tanıtma gereği duyuyorum. Kapıköyü’nden (Karsniya’dan) Servet ( Nebi) ve Naime Usta’nın ortanca oğluyum. 02.03.1963'te dünyaya gelmişim. İlkokulu köyümde, ortaokulu Ardanuç ve A. Irmaklar'da okudum. Lise 1.sınıftan terk ettim. 30 yaşımda başladığım kamu görevimde halen çalışmaktayım. Köyümüzü en son terk edenlerden biriyim ve  görevim gereği sekiz yıldır  Bursa'dayım. Bursa'ya geldiğim ilk yıldan beri bir derneğimizin olmasını arzu ediyordum. Bunu da bir kaç köylü bir araya geldiğimizde her seferinde dile getiriyordum. Ancak böyle bir faaliyetin daha önce denendiğini ve her nedense sonuç alınamadığını buradaki arkadaşlar ifade ediyorlardı. Bu başarıya ulaşamayan deneyimler Bursa'daki gençlerin biraz şevkini kırdığını hissediyordum. Öncelikle şunu belirteyim ki buraya kadar ve buradan sonraki yazacaklarımda asla ve asla hiç bir kişiyi kastedecek bir düşüncem yoktur. Yalnızca bu güne kadarki yapılan her türlü faaliyetlerden edindiğim bilgiler doğrultusunda kendi düşüncelerimi yazma gereği duydum. Ben derneğin ilk kurulduğunu duyduğumda inanın bir çocuk misali sevincimden yerimde duramaz oldum ve Ankara'dan dernek organlarına katkı sağlamak için 09.01.2010 yılında arkadaşlar Bursa'ya geldiklerinde ilk toplantıda Bursa'dan, Bursa'daki köyümüzü temsil edecek iki temsilci istendiğinde kimse gönüllü olmayınca haftanın 6 günü çalışma mecburiyetim olmasına rağmen ben kendim Bursa Temsilciliğine talip oldum. Sağolsunlar hiç kimse de buna olumsuz olarak bakmadı. O tarihten itibaren bir görev ve sorumluluk almış bulunuyorum. Bu görevi alırken bunun bir gönül işi ve özveri gerektirdiğinin de bilincindeydim. Ancak; Karsniyalıların birbirinden kopuk ve bireysel yaşamaya alışmış olabileceklerini hiç düşünmemiştim. O kadar bireysel yaşamaya alışmışız ki… Örneğin: Bursa'da  yaklaşık 78 hanesi bulunan köyümüzün, 2010 yılında dini bayramlarımız olan Ramazan ve Kurban Bayramında köylülerimiz arasında derneğimiz tüzel kişiliğini de kullanarak bir bayramlaşma töreni düzenledik. Evet, katılım oldu. Oldu olmasına da iki bayramda da 78 hanelik köyden 25-30 kişi bir araya gelebildik. Daha sonra sağ olsun Erbay IŞIK arkadaşımızın önerisi doğrultusunda bir harfana yapalım dedik. Buna da çok sevinmiştim. Hazırlıklarını yaptık tarih belirledik. Ancak harfana yapacak yerimiz yoktu. Çünkü derneğimizin bir adresi ve yeri de yoktu. Neyse Cumalıkızık'ta Zikrettin ağabeylerin evinin önünde barakada ocağı kurduk. Yanında Norgiyallı benim de ortaokuldan arkadaşım olan Yılmaz'ın evinin boş olan giriş katını kullanarak harfanamızı orada yaptık. Ancak bir iki değişik yeni yüzler eklendi. Yani bayramlaşmaya katılanlar aynen oradaydı. Dernek faaliyetlerini yürütürken zaman zaman toplantılar yapma gereği duyuyoruz. Bu toplantıları yaparken, yalnızca üyeler olacak diye bir ayırım hiç yapmadık. Bütün Karsniyalılara ulaşmaya çalıştık. Ne yazık ki bütün toplantılarda hep aynı yüzler vardı. Derneğin kurulduğundan bu yana eleştiriler oldu. Hani bir atasözü var ya; Harmana giren porsuk dirgene dayanır. Tabii ki dayanacak. Eleştiriler ise bundan sonra da olacak. Zaten eleştiriler olmazsa doğruyu ve yanlışı bulmamız da mümkün olmaz. Ancak bu eleştiriler yapılırken kısır tartışmalara yol açmamalı. Bu faaliyetleri daha da ileriye taşımak için olmalı diye düşünüyorum. Bir ayrıntıya daha değinmek istiyorum: Bu derneğin daha iyi faaliyetler yapabilmesi için ve kısır tartışmalardan da uzaklaşabilmesi için; benim gibi insanları, yönlendirecek ve yön verecek daha eğitimli, bilgili ve donanımlı insanların bu derneğin yönetiminde ve yapılacak organizasyonlarda yer alması gerekir ki o zaman yaşanan kısır tartışmalar yerine, daha iyi şeyleri nasıl yaparız tartışmaları yaşansın. Ancak şunu üzülerek belirtmeliyim ki dernek faaliyetlerinde olması gereken insanların çok azının sadece üyelikle yetindiği de bir gerçektir. Bu da derneğimizin bir kaplumbağa misali yoluna devam edeceğini gösteriyor. O zaman buradan haykırmak istiyorum: '' BEN KARSNİYALIYIM'' diyen herkes; gelecek nesillerimiz (çocuklarımız) için, köyümüz için örgütlü olalım. İŞTE DERNEK, İŞTE KARSNİYA-DER! Lütfen gelin tutun bunu ''ŞAHA KALDIRALIM''    

Yorumlar